* تاریکی گسترده‌ی فضا کمی هراس‌انگیز است. جای شگفتی نیست که ما معمولا ترجیح می‌دهیم بر اجرام درخشان تمرکز کنیم. ولی شاید این پوچی‌های فضا (تُهیک‌ها، پهنه‌های کاملا تهی) باشند که بتوانند گره‌گشای بسیاری از رازهای جهان هستی باشند.
در سال ۱۹۲۳، ادوین هابل دریافت که آنچه فکر می‌کردیم توده‌های در هم پیچیده‌ی گاز در لبه‌ی کهکشانمان هستند، در واقع هر یک کهکشان‌هایی جداگانه‌اند: "جزیره‌های کیهانی" تنها در دریای تهی و سیاه فضا. هابل با این کشف نشان داد که جهان هستی بسیار بزرگ‌تر از چیزیست که انتظار داشتیم. این به ما آرامش داد: دیگر می‌دانیم که اگر با تلسکوپی که به نام این دانشمند نامیده شده، حتی تاریک‌ترین بخش‌های آسمان را هم نگاه کنیم آن را پر از لکه‌های درخشانِ اجرامی مانند راه شیری خواهیم یافت.
 |
| تُهیک یا ناحیه‌ی پوچ گاوران- ستارگانی که در تصویر می‌بینید همگی در پیش‌زمینه‌اند. |
ولی کیهان روی دیگری هم دارد، مانند کلیشه‌های ترسناکی که در آنها تصویری به نگاتیوش تغییر می‌کند. در سال ۱۹۸۱، هنگامی که اخترشناسان یک پهنه‌ی تهی به نام "پوچی گاوران" (Boötes void) را در فضا یافتند، این را هم فهمیدیم که کیهان چیزهای ترسناکی هم دارد: حفره‌هایی پوک، سرد و تاریک، بسیار بزرگ‌تر از هر چه تصور می‌کردیم. برای شناخت درست و واقعی جهان هستی، شاید همین برهوت‌های کیهانی باید دیده و بررسی شوند.
حبابی در فضا
پوچی گاوران در صورت فلکی گاوران، همسایه‌ی صورت فلکی خرس بزرگ، یک کره‌ی ناهموار با قطری نزدیک به ۲۸۰ میلیون سال نوری است. مرکز این پوچی حدود ۷۰۰ میلیون سال نوری از زمین فاصله دارد.
بر خلاف کهکشان‌ها که جزیره‌هایی کیهانی‌اند، نواحی پوچ شهرهای ارواحند. هنگامی که دانشمندان نخستین بار پوچی گاوران را یافتند تنها یک کهکشان را توانستند در آن شناسایی کنند. از آن زمان تاکنون تنها چند ده کهکشان دیگر در آن یافته شده. آن را مقایسه کنید با ابرخوشه‌ی کهکشانی دوشیزه، یک منطقه‌ی کوچک‌تر از پوچی گاوران که کهکشان خودمان را هم در بر دارد و بیش از ۲۰۰۰ کهکشان را در خود جای داده.
انسان‌ها به عنوان باشندگان کهکشان راه شیری، یک کهکشان بزرگ دیگر را هم می‌توانند با چشم نامسلح ببینند- کهکشان زن در زنجیر یا آندرومدا. ادوین هابل به دلیل نزدیک بودن این کهکشان توانست تک ستارگان آن را هم ببیند و از این راه گره از راز گستردگی واقعی فضا بگشاید. اگر کهکشان ما در پوچی گاوران بود، نزدیک‌ترین کهکشان به ما بسیار دورتر از زن برزنجیر بود و این توهم که در مرکز کیهانیم تا مدت درازتری دوام می‌آورد.
کهکشان ,گاوران ,پوچی ,جهان ,پوچی گاوران ,boötes void ,بسیار بزرگ‌تر ,جهان هستی منبع
درباره این سایت